Ένα από τα εντυπωσιακότερα θέματα στον νυχτερινό ουρανό του χειμώνα, είναι και ο αστερισμός του Ωρίωνα, που είναι ορατός από τον Οκτώβριο έως το Μάρτιο. Το κυρίως σχήμα του αστερισμού που είναι και πιο εύκολα αναγνωρίσιμο, αποτελείται από οκτώ αστέρια τα λαμπρότερα των οποίων είναι ο Rigel και ο Betelgeuse. Επίσης πολύ χαρακτηριστικά είναι και τα τρία αστέρια που σχηματίζουν τη ζώνη του Ωρίωνα. Ο Αλνιτάκ, ο Αλνιλάμ και ο Μιντάκα.
Ο Ωρίωνας κατά την αρχαία Ελληνική μυθολογία ήταν κυνηγός και σύντροφος της θεάς Άρτεμης. Ο σχηματισμός των αστεριών του Ωρίωνα , όπως τον βλέπουμε σήμερα δημιουργήθηκε πριν από 1,5 εκ. χρόνια περίπου και έτσι πολλοί αρχαίοι πολιτισμοί ( μεταξύ άλλων Σουμέριοι , Κινέζοι και Αιγύπτιοι ) είχαν την δυνατότητα να τον παρατηρήσουν αν και είναι αμφιφανής , αφού κατά
την διάρκεια του εικοσιτετραώρου κάποιες ώρες βρίσκεται κάτω από την γραμμή του ορίζοντα του τόπου παρατήρησης, πριν υψωθεί ξανά ψηλά στον ουρανό.
την διάρκεια του εικοσιτετραώρου κάποιες ώρες βρίσκεται κάτω από την γραμμή του ορίζοντα του τόπου παρατήρησης, πριν υψωθεί ξανά ψηλά στον ουρανό.
Στην ίδια γειτονιά του ουρανού και κατά τη χρονική διάρκεια που ανατέλλει ο αστερισμός του Ωρίωνα εμφανίζεται και το αστρικό σμήνος των Πλειάδων. Η Πούλια όπως το ονομάζει ο λαός.
Οι Πλειάδες είναι ένα κοντινό σε μας και αρκετά χαλαρό ανοικτό σμήνος περίπου πεντακοσίων άστρων, στον αστερισμό του Ταύρου. Είναι επίσης γνωστό και από τα ονόματα των επτά αδελφών από την ελληνική μυθολογία και πάλι, κόρες του Τιτάνα Άτλαντα και της Ωκεανίδας Πλειόνης που ήταν θεότητες του βουνού.
Την ύπαρξή τους οι αρχαίοι Έλληνες την εμπνεύστηκαν από τον ομώνυμο αστερισμό από τον οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να διακρίνουν με γυμνό μάτι μόνο τα έξι από τα επτά αστέρια που όλα τους είναι χρώματος ανοιχτού μπλε - λευκού. Αλκυόνη, Άτλας, Ηλέκτρα, Μαία, Μερόπη, και Ταυγέτη. Η Πλειόνη είναι η έβδομη κατά σειρά και πιο φωτεινή από όλες ως άστρο.
Τέλος λίγο πιο κάτω ο Σείριος, το πιο λαμπρό αστέρι του ουρανού που συνδέεται στενά με τον αστερισμό του Ωρίωνα αφού είναι ξαπλωμένος στις φτέρνες του, σύμφωνα με την μυθολογία. Το Άλφα του μεγάλου κυνός σε απόσταση 8,57 ετών φωτός από τη γή.
Κείμενο & φωτογραφίες
Σάκης Μπιλέτσιος
Ιανουάριος 2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου